ευκαλλώπιστος

εὐκαλλώπιστος, -ον (Α)

ωραία καλλωπισμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -καλλ-ώπιστος (< καλλ-ωπίζω), πρβλ. α-καλλ-ώπιστος].